List z kolonii

Napisałam
list z kolonii
po kryjomu:
"Boże, proszę,
zabierz wreszcie
mnie do Domu!
Tęsknię bardzo
i bez przerwy
tu się lękam.
Wieczna walka
i trud wielki,
serce pęka!"
Lecz na prośby
moje głuchy
pozostałeś
i z kolonii
mnie do siebie
nie zabrałeś.
Więc przeżyłam.
Bóle, trudy
mnie wzmocniły.
Teraz nie ma
dla mnie próby
ponad siły
i wyraźnie
widzę świata
piękno całe.
Boże, dzięki,
że mnie wtedy
nie zabrałes!

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2010-09-28 08:22:53

Ten wiersz przeczytano 1160 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie