Listopadowe róże

Piękny, ciepły wiersz.

Śliczny, ciepły wiersz...
Pozwolę sobie - z góry przepraszam - na odrobinę
prywaty.
Nie przepadam za różami, chociaż są piękne, gdyż
posiadają ostre kolce - nie przymierzajac - jak tipsy.


Miłego dnia, Czatinko :-)

A ja znam pewną panią Różę, która jest przez cały rok
kwitnąca, chociaż już po przekwitnięciu...
Pozdro.

U mnie też kwitną róże i cieszą oko :)
Pozdrawiam :)

Natura jest niesamowita, u mnie na balkonie tak
pięknie rosną pelargonie, z podobaniem pozdrawiam
ciepło.

Ładnie:) Miałam podobną refleksję, patrząc a inne
kwiaty:

"Dziękuję wam pelargonie,
że w smętnym listopadzie
lato przypominacie,
uśmiechając się do mnie."
Miłego dnia Czatinko:)

Wiersz jest pełny kontrastów i poetycznych obrazów,
które rzucają światło na piękno i nieoczekiwane
zjawiska w trakcie listopadowej pory roku. Przedstawia
harmonię pomiędzy melancholią jesiennego krajobrazu a
niezwykłym zakwitaniem róż. Autorka dostrzega
podobieństwo, pomiędzy nadchodzącą wiecznością a
trwającym pięknem róży.
(+)

takie róże w listopadzie muszą wzbudzać podziw.

Coż, niektórych ogarnia smutek a innych radość. Ale te
dwa uczucia przychodzą do człowieka i opuszczają go.
To huśtawka. Piękny wiersz przekazujacy optymizm.

A u mnie na działce pigwowiec zakwitł... :)