Listy do ... Dorota (2)

Wielki spokój w moim sercu po ostatniej tu wizycie.
To sprawiły twoje słowa – sama prawda, samo życie.
Czuję wielką wdzięczność za to, że wyznałaś mi tak wiele
Te historie, coś mi mówi, znają tylko przyjaciele.
Gdy mówiłaś w twoich słowach, tyle wiary, tyle ciepła,
Że słuchałem ich jak pieśni, która pięknem swym urzekła.
Czułem bliskość z twoją duszą, coś co łączy serca nasze.
Ta wrażliwość taka piękna, co nad losem innych płacze.
Kiedyś niemal byłem pewny, że problemów nie masz wcale.
Nagle szok tak dla mnie wielki, bo naprawdę cię nie znałem.
Wielką czułość czuję dzisiaj, gdy już wiem jak przeszłaś dużo.
Pękły lody już ostatnie, które zaufanie burzą.
Dołączyłem twą osobę do mych modlitw wprost do Boga
By ochraniał ciebie zawsze, by bez cierni była droga.
Proszę Boga by miał pieczę nad twą duszą i twym ciałem,
Boś kobietą z krwi i kości, nie chodzącym ideałem.
Chciałbym wspierać cię w twej pracy, w twoim życiu, studiach, domu.
Prawdę mówiąc już to robię, tak po cichu, po kryjomu.
W mym ogrodzie nowa róża dziś zakwitła w pełnej krasie.
Tak szlachetna, taka dziwna, wyjątkowa w kwiatów masie.
Kolor płatków granatowy tak jak czyste niebo nocą
A na płatkach perły rosy tak jak gwiazdy już migocą.
Nie piwonią jak myślałaś, ale różą ciebie widzę,
Że nie było cię w mej bajce, tego się okropnie wstydzę.
Gdyż skupiłem się na kwiatach, które potrzeb mają wiele.
Zapomniałem kto mnie wspierał, kto był wielkim przyjacielem.

autor

AndreaDoria

Dodano: 2004-08-03 19:04:58

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie