LOS
Nie zatrzymałaś biegu losu.
Zrobił to co chciał,
z twoim życiem.
Równo,
wystawił cię do wiatru.
Skórę przemaglował.
Nie pomogły prośby.
Nie rozczuliły łzy.
Nawet nie słuchał.
Nawet nie patrzył.
Wszystko zniszczył.
Samą zostawił.
I pobiegł
za innym,
naiwnym życiem.
autor
Wiesława
Dodano: 2005-12-08 04:55:01
Ten wiersz przeczytano 1008 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.