Lubić samotność
Lubić samotność
To straszna rzecz
Kochać swoje towarzystwo
To nieporozumienie
Czuć wewnętrzny spokój, gdy nikogo nie
ma
To przeraźliwie dziwne
To życie
Czy już nie
Boję się
Ludzi się boję
Że przyjdą
Jeszcze bardziej że odejdą
Samotność mnie przed tym chroni
To najbezpieczniejsza z wewnętrznych
paranoi
Nie mogę zabić nikogo w napadzie złości
Nie mogę zranić cierpkimi słowami
Nie mogę skłamać
Nie mogę
Nie mogę
Nie umiem?
Tak łatwo mi tu żyć
Tak trudno nie popadać w paranoje
A gdyby tak nauczyć się żyć
Gdyby
Gdyby
Wolę nie
Komentarze (1)
Podoba mi się.... Nawet bardzo :) Samotność opisana z
dobrej strony... A może to nie dobra samotność tylko
jakieś przeszłe, złe wspomnienia od ludzi... Stanowczo
głosuję ;] /+/