Ludzie.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Nie uwierzą, póki nie zobaczą,
Ludzie zaślepieni.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Kochają, choć nie warto,
Ludzie niezrozumiali.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Nie zapłaczą, póki nie znajdą się na dnie,
Ludzie zagubieni.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Gdy sądzą, że są wielcy, stają się malutcy,
Ludzie zapatrzeni w siebie.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Zaczynają się bać w samotności,
Ludzie samotni.

Ludzie to dziwne stworzenia...
Takie duże dzieci,
Gotowe odsprzedać duszę za miedzianego
żołnierzyka.

Ach, homo sapiens.

autor

Ifigenia

Dodano: 2006-03-07 14:46:10

Ten wiersz przeczytano 759 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie