ludzie czy zwierzeta?

My-lud elektrotechniki,
dzieci pędzącej cywilizacji,
trzymające się uparcie swoich racji,
bez względu na wyniki.

Biznesmeni z neseserami,
damy w markowych kreacjach,
dzieci w tropikach na wakacjach,
nie zauważamy, że"stajemy się zwierzętami".

Jesteśmy jak paw ogon wyciągający,
gdy wiatr zawieje z lepszej strony.
Jak struś-głowę w piasek chowający,
gdy czuje się zagrożony.

Jak młody lew,
w stadzie pierś prężący,
samotny-z przerażenia zastyga mu krew,
przed zadaniami życia uciekający.

Jak niedźwiedź zimę szarą chcemy przespać,
by na wiosnę z kolorów czerpać.
Jak kot przy piecu się grzejący
i na małą mysz czyhający.

I jesteśmy jak mysz szara,
cicho niezauważalnie się przemykamy,
z jednego do drugiego punktu pospieszamy,
by za życie nie spotkała nas kara.

I brutalnie lecz prawdziwie,
jak bezlitosna hiena,
która na padłym ciele żeruje,
bo taka jest jej przeżycia cena!

I co wiesz jakim zwierzątkiem,
zwierzęciem być zaczynasz?
Czy na przyznanie kim jesteś się zdobywasz?

autor

szylwinka86;)

Napisany: 2010-03-19 Dodano: 2010-03-19 14:14:01

Ten wiersz przeczytano 667 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie