Ludzie o zgasłych marzeniach
Ludzie o zgasłych marzeniach
Bez nadziei w oczach i o martwej wierze
Jedyne co żyje w nich to wspomnienia
Które bardziej ranią niż dają
schronienie
Świt który wczoraj był "jutrem" dodaje im
sił
Daje pewność w kolejne "jutro"
Ale cóż z tego gdy kolejne dni
Pustką się wypełnią tęsknotą i próżnią...
autor
Jeasmar
Dodano: 2006-04-12 18:27:28
Ten wiersz przeczytano 473 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.