***Łzy...nie(pamięci)
Krople deszczu jak niewinny szept ze
szkła
snują się spod powiek, mają w oczach
strach
rosną duchem, dlatego głusi ich słyszą!
są nieme z przerażającą ludzkie ciało
ciszą!
Jak pszczoły w ulu mają swoją królową
tak pytam czy przejśc z opuszczoną głową?
"Boją się ciszy, wtedy się własne serce słyszy"-J.I.Sztaundynger
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.