ma miłość do przestrzeni
ma miłość do przestrzeni
objawia się w tęsknocie,
w widokach po horyzont,
w skrzydlatym myśli locie
jeździec pragnień ma we mnie
otwarte bramy serca
czułością ozdobione
słodyczą całą w dźwiękach
bezradność dłoni zmieszczę
w płatach maków czerwonych
kołysać pragnę żarem
myśli życiem zmęczonych
chociaż to bardzo trudno
pragnę być pielęgniarzem
uśmiechu, bo w nim nie ma
niepokoju i zszarzeń.
zakaz kom
autor
Maryla
Dodano: 2008-07-13 09:32:10
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Szukaj więc częściej uśmiechu...
I jemu pozwól się też odnaleźć...
Myśli zmęczone pozostaw w cieniu...
Bo one ciężkie, jak kamień
Też mam miłość do przestrzeni i tytuł mnie przyciągnął
-nie zawiodłem się na wierszu:) wiersz piękny,
wspaniałe metafory.
Pięknie wyraziłaś w wierszu to co czujesz,lekki
melodyjny ubranny w piękny bukiet słów.....