Mądra czy piękna?

Ku przestrodze ....

Męczył ten dylemat pewną żabę srodze :
Jestem mądra czy piękna? Jak to sprawdzić mogę?
Czyim sądom zaufać mogę , dobry Boże?
Może jedno i drugie? Któż mi tu pomoże?

Pobiegła więc do króla, lew to oczywiście,
By mu problem swój zawiły przedstawić osobiście,
Gdy przed majestatem nosem w ziemi ryła,
Z wrażenia zapomniała po co tu przybyła.

Jak tak przez czas długi nic nie powiedziała,
Myśli król : po kiego żaba się tu pchała?,
Mam ważniejsze sprawy niż żab oglądanie.
Głośno zaś powiedział : „Skończone posłuchanie”.

Półprzytomną żabę wynieśli słudzy króla,
Gdy doszła do siebie, pomknęła niczym kula,
Do stawu wnet wskoczyła, lecz nie dla ochłody,
Ona tak ze wstydu chowa się do wody.

I tak już zostało, żaba święcie wierzy :
Tytuł najmądrzejszej jej w pełni się należy,
Czy jej wygląd płazi kogokolwiek brzydzi,
O to wprost zapytać żaba się już wstydzi.

Z tej bajeczki morał taki niechaj będzie:
Żabek przygłupawych dosyć mamy wszędzie,
Każda swe zdolności w pustym łbie przecenia,
Co zaś do piękności niech każdy sam ocenia.

autor

Piotr S.

Napisany: 2005-04-19 Dodano: 2005-04-20 10:00:32

Ten wiersz przeczytano 856 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie