Z majem

A gdy przyjdzie maj
Rozłoże swoje skrzydła
Słów dźwiękiem upierzone

Gdy zakwitnie bez
Zbiorę zapach jego w dłonie
I w garści wspomnień
Jego cząstki schronię

Ze słowika spiewem
Głos ukryję w liści szumie
By spokojnie trwał
Na tego bezdroża biegunie

Przez upalne jasne dni
Poprzez kropel ciepła deszcz
Snuła bedę swe pragnienia
U podnóża świata snów

Bo gdy przyjdzie maj
Duszy spiewy znów odżyją
Słońca strawą pożywione
Zmierzch ogarną nieposkromiony

Z gwiazd wiosennych tłem
Z wiatru lekkim szeptem
Osuną się wgłąb horyzontu
Co linia znaczy granice
Świata wzrokiem ogarniętego
Świata zmysłami okiełzananego

Bo z majem zapach przybędzie
Od szczytów gór po doliny
Ubierze w swe szaty powietrze
I skóre moja zlęknioną
Otuli woalem mglistym
Bym lekka jak motyli pył
Wzniosła się ponad przestrzeń

Bo gdy przyjdzie maj
Rozłożę skrzydła swe
I ulecę wprost w niepamięć
Zatracenia niepoznanego

autor

Evella

Dodano: 2007-03-25 11:43:09

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie