Maksymowi K.

Nie żyje Maksym Krywcow, ukraiński poeta i żołnierz. Zginął na froncie, pochodził z mojego miasta... Nienawidzieć nie wolno wybaczyć

Na tym czarnym polu, które
Trudno nawet objąć wzrokiem,
Wojną zrytym i ponurym
Fiołki kwitną co dwa kroki.

Gdy wejść przyjdzie ci ochota
Na krok, lub dwa kroki nawet,
Wnet rudego ujrzysz kota,
Jak ostrożnie łapy stawia.

Kiedy się po polu włóczy,
To, choć stąpa bezszelestnie,
Słychać go. Czy tylko mruczy,
Czy też skarży się boleśnie?

Wieszcze śmierci się nie boją,
Herosi są między nami.
W czarnym, jak łuska naboju
Polu - kwitną nam fiołkami.

Smutny, jak rozpacz bez słowa
W zaświatach poprosisz pewnie
Boga, aby nas zachował
I zwycięstwo nam zapewnił.

Anna Szpilewska
Tłumaczenie Michał Wodziński
(Dziękuję za szybkie tłumaczenie!)


Максиму К.

У цьому полі чорному, як ніч
Де тільки згарища і вирви воєн
Побачиш де-не-де фіалки цвіт,
А поле вічне, неозоре....
Пройдеш півкроку... Хто це? Рудий кіт
Тихенько лапками перебирає...
Прислухайся, чи тільки він мурчить?
Чи нявкає тривожно, смутком огортає?

Поети живуть вічно! А герої й поготів...
Твоя поезія у наших душах квітне.
Бо ти фіалкою навесні квітнути хотів
Посеред поля чорного, мов смутку гільза...

Немов полон, немов німа печаль...
У засвітах ти попроси у Бога,
Щоб наших він усіх оберігав
І випроси нам, брате, перемогу...

Анна Ш.

A ostatniego dnia w swoim życiu jeszcze recytował wiersze... https://youtu.be/fSUFqK1ZsPs?si=vTl-B8_dL_MOczHG

autor

Annyczka

Napisany: 2024-01-10 Dodano: 2024-01-10 12:18:41

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie