Mało mam dla was
wszystko co mam
to nie dla siebie
lecz Bóg potrzebuje
moich rozmyślań
ciężaru trosk
niewylanych łez
nie smutków
lecz uśmiechu tak szczerego
zabarwia twarze tych
co codziennie ulicą się śpieszą
mam wszystko
nie mając nic
to co mam niepotrzebne
jak buty znoszone
nie dawałam wiele
to co nauczono kiedyś
niemodne niewspółczesne
podążam nocą ciemną
gwiazdy dawno przygasły
nie pragnę zabłysnąć
sławą
nie potrzebne oklaski
wyblakną słowa epitafium
wieki zgasną
jak świece stopią się
kroplami woskowych łez
tak ulotna pamięć
a tam wieczność
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-08-15 05:51:02
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Och ,ładnie pięknie ,pozdrawiam
tak mało ale jednak bardzo wiele :-)
Jakby nie patrzeć wiara jest nam potrzebna na dni
zwątpienia: Bardzo dobry wiersz pobudza do myślenia.
Życze wiele sukcesw:)
Bardzo ładny, pełen skromności wiersz.Pozdrowienia:)
wszystko co mam
to nie dla siebie
gdyż Bóg potrzebuje
moich rozmyślań
ciężaru trosk
niewylanych łez
szczerego uśmiechu
by obdarować tych
co codziennie ulicą się śpieszą.
Przepraszam ,ze pozwoliłam sobie na maleńkie zmiany.
Kochana pisz w dalszym ciagu tak pieknie sercem,Bog
doceni twoj usmiech,a my tu na ziemi,przyjazn i
madrosc.Pozdrawiam serdecznie+++
Hm zazdroszcze tej wiary u mnie ona juz
wygasla.Pozdrawiam
W Twoim wierszu jest zawarta mądrość życiowa. Kroczysz
dobrą drogą a Bóg czuwa nad Tobą .
Pięknie Danusiu! Slonzok ma rację, dużo w Tobie wiary
i nadziei! ja też chylę czoła i dziękuję :))
++++++++++++++
Pozdrawiam serdecznie :))
Tak mało dla was mam, tak mało
dam wszystko - przyjdzie czas
powoła wszystkich wtedy Bóg
światłość oczyści - nawet wróg
zostanie przyjacielem.
Pokora pomaga w życiu! Pozdrawiam!
Ile w tobie wiary, i nadziei w wierze, tobie pokłony
szczere. W kazdym twoim wierszu, a znam ich bardzo
wiele, dotykasz niby niechcący sercem Boga.Stąpasz po
ścieżce która do niego prowadzi- często się go w
rozterkach sercowych radzisz. Masz w nim ostoje i tam
piękno znajdujesz.Świątecznie pozdrawiam,powaga słów
twojego wiersza,skłania do refleksji i do spojrzenia
na bukiet barwnych frezji.
Jakże bym mógł, nie przyjść na stronę pięknego
wiersza, gdzie słowa ,jak ziarno w glebę pięknym
zasiane,uśmiecham się do ciebie,dziś piękny poranek
Wiersz napisany sercem jak wszystkie Twoje wiersze.
Pozdrawiam