Mamo...Tato...nie róbcie mi tego.

słowa których brak
myśli nie wypowiedziane
głośny dziecka płacz
noce nie przespane

płacz ten sam od lat
w domku karcianym
odstawiliście niczym grat
stoi na ganku deszczem skraplanym...

a ten pokój co niby azylem być miał
zamieniliście w czarną skrzynie bez okien
dawniej w drzwiach ojciec z matką stał
dziś jesteście jej obcy z każdym rokiem..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

słowa których brak
czy powrócą?
przestałam wierzyć w marzenia
przestałam wierzyć w Was
tylko że...
tak bardzo kocham za dzieciństwo

autor

Jamie

Dodano: 2007-02-09 01:03:02

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie