Martwy...

...człowieku...

człowieku martwy
człowieku prawy
ty bez obawy przez zycie idź
ty nie zbieraj
smutków innych
i poczucia winy
ludzi złych
tys takim cudem że nie wart jesteś
ich szklanych oczu zza sciany
usłanych rumiankiem
zbóż złotych
ah te niebeiski polany
które kocham ponad swe zycie i skrycie marze o nich...cichutko....
umarłeś
umarłeś
umarłeś
nie powrócisz!

....dla tych..ktorych kocham....

autor

smieszna

Napisany: 2000-04-07 Dodano: 2005-02-01 17:50:42

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie