MARYLA

Maryla, to imię , to dziewczyna ulubiona
Echo myśli młodzieńczych i młodości snów
Piękna jak pierwsza z żon Agamemnona
Czarująca jak w maju kiście białych bzów.

Pokochałem ją, bo kto mógłby się oprzeć
Jej wdziękom, sile jej umysłu i jej oczom
Ukradłem jej portret, bym mógł na nią patrzeć
W dzień ją podziwiałem, marząc o niej nocą.

Przeszły młode lata, pół wieku się przeżyło
Zamiast Maryli jest Margot - Patrycjuszka
Kochająca i czuła, lecz nie jak dawniej było
Żal mi, że zgubiłem młodziutkiego 'kopciuszka.'

Dumna jak bogini, z dobrym sercem jak dziecię
Piękna jak jutrzenka na wzbudzonym niebie
Nigdy czoła nie zniża, jak róża w bukiecie
Podaje rękę wszystkim którzy są w potrzebie.

Podziwiam ją jak palmę, którą pielgrzym widzi z dala
Przeżyła tragedie, utraty, życia huragany
Dzisiaj stoi dumnie, innych w porażkach ocala
Przed Bogiem wierna i prawa, bez nagany.

autor

Lev

Dodano: 2011-04-21 05:55:28

Ten wiersz przeczytano 2263 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie