Marzenie...

Moje myśli...i wspomnienia są jak wiatr...wolne...

Muzyka...wciąż słyszę ją w ciszy...
Ona od zawsze mi towarzyszy...
Gdziekolwiek pójdę...cokolwiek robię...
O czym marzę...myślę...
Teraz idę prostą leśną drogą...
Ciemne cienie za mną kroczą...
Z nieba...jasność wielka...
Noc oświecona pełnią księżyna...
Księżyc jest jak wielki odkrywca...
Wskazuje drogę...wzroku od zmiemi nie odrywa...
Jest tyle gwiazd!Chciałabym mieć skrzydła...
Poleciałabym do nich...do samego nieba...
Szukałabym miejsca szczęśliwego...
Tego jedynego...swojego...
Kroczyłabym po gwiazdach...
Pośród chmur puszystych...
śmiałabym się z życia...losu...
śmierci...łez...bólu...
Chciałabym...lecz nie potrafię...
Po ziemi wciąż kroczę...
Wciąż myślę...marzę...
W niebo...z nadzieją...i wiarą...wciąż patrzę...

Mam wiarę...mam marzenia...mam cały świat...Wtedy...rosną mi skrzydła...i jestem szczęśilwa...

autor

Monikosik

Dodano: 2006-02-18 15:16:43

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie