MARZENIE GMINNEGO POETY

Wiersz z niebytu w odnowionej wersji.

MARZENIE GMINNEGO POETY
Naszła mnie gdzieś miesiąc temu, dziwna chęć, rzekłbym pragnie.
Było rano, deszcz zacinał, a tu wręcz nagłe olśnienie.
Czemu to ja gminny jestem - przebudziło mnie pytanie,
a nie dumny, powiatowy z rzędem pucharów na ścianie?

Ale jak to mam uczynić, by się móc odnaleźć dumnie
i do końca swego życia w gminnym nie utonąć tłumie?
Choć się noszę bardziej z pańska, nos wysoko trzymam śmiało,
lecz wciąż gminnym pozostaję, dla świata to dziwnie mało.

Wyciągnąłem z dna szuflady dziadka z herbem pierścień stary.
Założyłem, patrzę w lustro, ciągle jestem gminnie szary.
Nic nie zmienia że zacząłem pisać wiersze nie do składu,
w których autor nawet nie wie gdzie rozsądku szukać śladu.

Choć wiem, co to alegoria, apostrofa i narrator,
jednak dalej o mnie „gminny”mówi zły los prokurator.
Żona, gdy się zapytałem o jej na ten temat zdanie,
powiedziała najspokojniej. „Weź i wyluzuj kochanie.

Dla mnie jesteś powiatowy i o jedno dziś cię proszę.
Nie bądź nigdy Wojewódzkim. Idioty w domu nie zniosę.
Cieszy mnie, że masz ambicje, gwiazdą chcesz być, asem sławy.
Że cię kręci miasto Olsztyn, a nawet mosty Warszawy.

Jednak nie daj się zwariować klejącą jak lep podnietą.
Przecież wiesz, że jesteś dla mnie najlepszym w świecie poetą.
Po co ci ten stres, napięcie, walki co złudzenia kradną?
Po co rwiesz te resztkę włosów i tak same ci wypadną?”

A na koniec dorzuciła maksymę przeżartą bólem.
„Lepiej być królem żebraków, niż zostać żebraczym królem”.
Teraz już śpię wyśmienicie, rola gwiazdy ciut mi zbrzydła.
Dobrze żonę mieć co umie, z takim wdziękiem podciąć skrzydła.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2020-12-15 Dodano: 2020-12-15 17:32:45

Ten wiersz przeczytano 998 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie