Marzyciel
Łezka jesieni aż do wiosny
przez duszę twoją przeniknęła.
Zimą zamarzła w sopel ciszy.
Czy majem wrócą znów marzenia?
Nadzieja matką nierozważnych.
Tak mówią myśli. Któż ich słucha,
gdy wokół zapach bzów majowych,
a ty z ozonem burzę wdychasz.
Ramiona marzeń otwórz we śnie,
przez kwiat jabłoni patrz na życie.
Chłoń każdą chwilę, idź ku wiośnie.
Ciągle przed siebie, jak marzyciel.
autor
MariuszG
Dodano: 2016-04-06 08:32:48
Ten wiersz przeczytano 2017 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
wspaniale, choć wydawać by się mogło, że ludzie nie
potrafią marzyć :) brawo za wrażliwość na pory roku!
Angel Boy,
dzięki za miłe słowa.
Pozdrawiam
Świetny melancholijny wiersz :) Napisany tak
subtelnie, że z łatwością można się w niego wczuć :D
Bardzo mi się podoba :) Pozdrawiam +
Polisia,
cóż, zatem wiosna będzie/jest wymarzona ;-)
Pozdrawiam :-)
Molica,
zawsze czekam na wiosnę z niecierpliwością. Ale któż
nie czeka?
Pozdrawiam :-)
Bardzo ładnie wiosennie -majowo mnie rozmarzyłeś,
marzenia dla mnie dla wszystkich to nieodłączna część
zycia ...Pozdrawiam z rewizytą ..
Witaj,
dziękuję - jak czytam jest nas dość dużo tych
"zakręconych"wiosną i majem.
No i fajnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Celino,
dzięki za miłe odwiedziny.
Miłego dnia.
Bardzo ładny.
Mms,
ja widzę Cię teraz przed Weną ;-)
Miło, że wpadłaś na poczytanie :-)
Ja za Weną:)
Marcepani,
i ten pierwszy nie gorszy ;-))
Miło, że wpadłaś na poczytanie.
Marzyciele mają dwa światy :) ten drugi zawsze jest
piękny :)
Stella-Jagoda,
miło, że wpadłaś.
Dzięki. :-)
Marzyciel :)
Pozdrawiam i Jasia gratuluje :)