maskarada

by nie stracić nadziei na lepsze jutro...

chciałabym przedstawic moja rodzinę

jako pierwszą poproszę niepewność
lekko uśmiechniętą starszą panią
oszałamiającą puszystymi włosami
pogrążona we własnych myślach

zapraszam na scenę złość
dojrzałą kobietę,ale obiektywną
maszerującą miękkim krokiem
odpychając podawane kurtuazyjnie dłonie
a oto strach
męski wysportowany młodzieniec o rozbieganych
oczach
kroczący pewnie wypychając muskularną pierś
znikający powoli ze sceny

przed państwem wolność
skrępowany cichy chłopiec
skryty i nieśmiały zainteresowany podłogą
członek rodziny,którego kocham najbardziej!

autor

lolli

Napisany: 2007-12-11 Dodano: 2007-12-11 20:45:37

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie