Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Memento mori

„Memento mori”

Maleńka rączka maleńkiej istotki.
Uśmiech i łzy radości.
Dar miłości.
Wystarczyła chwila.
Pochłonął ją ocean ciemności.
Pochylona na marmurowym pomnikiem
krótkiej obecności.
Przytula zimny głaz,
Lecz on nie ogrzeje serca.
Pozostał tylko płacz.
Szept niesie wiatr.
Memento mori.
Tylko memento mori.

Najszczęśliwszy dzień w życiu.
Biała księżniczka
w białym pokoju.
Rozwiane chwile radości.
Brzemię miłości
Usiadła na szpitalnym łóżku
i słucha.
Na bladej twarzy
pod łzami uśmiech się pojawił.
To żadne otucha.
Bolesne wyznania.
Słowa pożegnania.
Ciemność.
Na zawsze pozbawiona matczynej miłości,
Biała księżniczka
płacze w samotności.
Szept niesie wiatr.
Memento mori.
Tylko memento mori.

Minęło 10 lat jak odeszła.
Czas nie zatrze wspomnienia
uśmiechniętej twarzy.
Zakurzony album utrwalonych chwil.
Nikt tak łez nie ocierał.
Nikt tak nie kochał i wspierał.
Przyszedł czas.
Wyrok rak.
Pozostał ból i strach.
Wyrwany rok i przegrana walka.
O takiej rocznicy
nikt by nie chciał pamiętać.
Młoda dziewczyna pamięta,
wspomnienia płyną ze łzami.
Szept niesie wiatr.
Memento mori.
Tylko memento mori.

Wiosna zbudzona.
W parku na ławce
trzyma ją w ramionach.
Ich ciepłe spojrzenia.
Maja wspólne marzenia.
Poczuli smak prawdziwej miłości.
Znaleźli się we wspólnym niebie.
Nie potrafią żyć bez siebie.
Odnalezione szczęście.
Czarny Anioł przybył nagle.
Codziennie płacze nad grobem
Czarna Panna Młoda.
On odszedł ona będzie czekać,
cierpieć w samotności.
Zagubiony sen o wiecznej miłości.
Szept niesie wiatr.
Memento mori.
Tylko memento mori.

Wokół taki spokój.
Cisza, a może nie...
Szept niesie wiatr.
Memento mori.
Tylko memento mori.
Słyszysz za sobą i przed sobą memento mori.
Tak mało czasu.
W każdej sekundzie gaśnie światło.
Kruche dary łatwo stracić.
Czas nie zaciera każdego wspomnienia.
Żyją marzenia.
Wieczna miłość.
Powiedz Kocham zanim będzie za późno.
Czy zawsze można przebaczyć?
Najbardziej cierpią Ci co kochają.
Pozostaje ból i tęsknota.
Chwile trzeba docenić.
Ostatecznego przeznaczenia nie uda się zmienić.
Zawsze i wszędzie memento mori.

autor

JaneMD

Dodano: 2008-03-04 12:22:14
Ten wiersz przeczytano 1183 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

Da-nutka Da-nutka

Bardzo mocno przeszyty smutkiem wiersz
aż spociły się oczy moje.

Borsukos Borsukos

pięknie i szeroko. "memento mori" i pamiętaj o
śmierci!!! niech każdy pamięta...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »