Męskie Graffiti

Wiersz napisany wespół: Elena Bo i Mucha Poeta. Nieparzyste strofy - Elena Bo, parzyste - Mucha Poeta

W zabieganym świecie czas na skróty goni.
Szybciej łapią oddech zabiegani ludzie
i w tym zabieganiu, jak zwierząt pogoni,
dostrzegła graffiti. On był tam na murze.

Jego wzrok choć niemy, dotykał, uwodził.
Muskał także zmysły namiętnym spojrzeniem,
mimo, iż był obcy, jakoś ją obchodził,
chłopak na tej ścianie fantazji wcieleniem.

Był mocny jak skała, zaklęty w kamieniu,
dotykała wzrokiem rzeźbionej struktury,
malowany gotyk na silnym ramieniu.
Taki męski Heros mógłby kruszyć mury.

Adonis tych czasów, gladiator na murze,
wbiła swoje dłonie w jego silne ciało.
Wklejony na wieki w tej architekturze,
pragnąc by w ramionach na zawsze zostało.

Ciepłem swoich dłoni ogrzać boskie ciało,
spróbować ożywić ten męski pierwowzór,
żeby chciał ją objąć, by wciąż było mało.
Chciałaby energią zapalić ten marmur.

On jakby ją słyszał rumieńcem oblany,
błękit jego oczu jej zmysły uwodzi.
W narracji przechodniów tkwi niepokonany,
wizją swej nagości grzeszne myśli płodzi.

Ona zieleń oczu już dawno wysłała,
wtuliła się ciepłem w te silne ramiona,
głaszcze prężne mięśnie, cała obolała.
Jednak zimna muru raczej nie pokona.

Odeszła z oczyma pełnymi miłości,
On jak nieruszony na murze złożony.
Mężczyzna z graffiti w swej doskonałości,
spogląda na miasto wciąż niezwyciężony.

autor

Elena Bo

Napisany: 2021-05-29 Dodano: 2021-05-29 00:16:40

Ten wiersz przeczytano 1910 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie