Miała 16 lat...kiedy Go poznała...

Miała lat 16... kiedy Go poznała...
On trochę starszy, bardziej dojrzały.
Minęło trochę czasu i się zakochała.
Jej oczka inaczej na świat spoglądały...

Razem spędzali bardzo dużo czasu,
Wspólne rozmowy, imprezowanie...
Potem te pierwsze magiczne słowa:
„Kocham cię - ja ciebie też kocham...kochanie”

Podróżowali...prawie sielanka,
Kraków, a potem Kazimierz Dolny...
Powoli wnikali jednak w coś złego...
Jej wielki świat...przestawał być wolny...

Wierzę w Ich miłość, w to, że się kochają...
W to, że On się zmieni...Ona wciąż wierzy...
"kocha mnie...więc chyba jest dobrze”
taka to myśl...na Jej serduszku leży...

Nie mogę powiedzieć...fajny z Niego chłopak.
Dowcipny, miły i wygadany.
Wiem też, że kochasz Go ponad życie...
Nieraz słyszałam: „Jaki on jest kochany”

Często powtarza...nie jestem ślepa.
Mówi: „No przecież widzę, co się dzieje”
Jednak jej oczka nie raz we łzach tonęły...
A ja tak lubię, kiedy się śmieje:-)

„Tylko na początku jest tak malinowo”
to są moja Siostro...Twoje własne słowa...
kiedyś w nie wierzyłam...ale dzisiaj...no cóż...
dzisiaj zaprzeczyć jestem gotowa...

Niby wszystko dobrze, ale nie do końca
Bo przecież serce serca nie może się bać...
Z miłością wszystko powinno być prostrze...
Powinnaś się bawić, tańczyć i smiać!!

W miłości nie ma miejsca na smutek,
Na gorzkie słowa i płynące łzy...
Najbardziej boli, gdy rani ktoś bliski...
Powiedz, ile razy zraniona byłaś Ty?

Ja wiem, że łatwo się tylko mówi...
I za złe nie miej mi tego...
Bo kiedy płaczesz...kruszy mi się serce...
Rozpada na części...jak klocki lego...

autor

Orchidea

Napisany: 2007-10-22 Dodano: 2007-10-23 08:22:35

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie