Miasteczko pana Andersena
W miasteczku pana Andersena
życie płynie, chwili nie ma
w bajce tworzy się historia
ktoś pokochał, ktoś odtrąca
wreszcie kwiat miłości kwitnie
tylko cicho zanim zniknie...
o... a co to się porusza?
coś pięknego?
to jest dusza
dusza, którą onieśmiela
w mieście tym tak dużo zmienia
piękne sny zamienia w jawę
a rozstanie w nocną marę
zmienia bajkę w me marzenia
wszystko pięknie, a mnie nie ma...
autor
...Marta...
Dodano: 2009-11-18 18:41:58
Ten wiersz przeczytano 984 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Zamknij oczy i też będziesz, sympatyczny wierszyk.
Dobry wiersz :) wciąga rytmiką :)
Pozdrawiam ciepło