Kwiat poległych

Usta martwych nie odmówią już pacierza
za to nie chęć i obłuda ludzką dusze wzdłuż przemierza
miną lata i wieczory
my żyć dalej wciąż będziemy
nie zobaczą, nie opiszą nawet kiedy odejdziemy

w chwili jednej znów spostrzegą
jak polegli w oczach matki
jak w wichrowej tej pogodzie schylą czoła, zdejmą czapki
pozostanie tylko napis, jak polegli z ręki Niemców
no i pomnik z płyty szarej, na nim zdjęcie kilku mędrców

opłakani, odstawiani pozostaną wciąż mogiłą
kwiat złożony na ich grobie da nadzieje, że nie zginą...

autor

...Marta...

Napisany: 2009-11-23 Dodano: 2009-11-23 17:13:41

Ten wiersz przeczytano 736 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie