Między piekłem a piekłem - w raju

między piekłem ,a piekłem namaluję cię drzewem,
zawieszę w domkniętej przestrzeni, do korzeni
przystawię przelotne waginy, niech nadzieję
oddadzą, potem spełzną pod własne pierzyny.

fioletową koronę skropię terpentyną,
niech akryl z niej spłynie, w morzu zieleni utonie.
potrząsają grzywami skrzydlate rumaki,
zrywają się do lotu ,rżąc pędzą do chaty

z dachem potarganym, gdzie wśród garów glinianych
cierpliwie czeka swoich aniołów helenka.
(helenkę pamiętasz?).jesteśmy (w moim) raju,
pachnie czarami ,siano całuje stopy.

szparami w ścianach lekko przeciskam się światłem,
przekraczam próg świata bez barier. noc nastaje,
księżyc kładzie mnie spać ,zasypiam niedojrzała,
déjà vu - rankiem niebu świt przeciera oczy,

budzę się mała,w białej płóciennej sukience.
bukiet motyli uwodzi oczy.lądują ufnie
na zimnym kamieniu. biorę je wszystkie
na siebie. kołysany wiatrem lewitujesz,

strzelasz pąkami, bezpiecznie się bawię w twoim
cieniu, fantazjując wychodzę poza ramy
dziecięcej wyobraźni, idę w przeznaczenie,
które aż po horyzont dźwiga ten krajobraz

burza niesie gromy ,co jeśli pęknie niebo?

nic.powrócisz pegazem - czarnym, doskonałym

autor

pirania67

Dodano: 2009-03-14 11:31:02

Ten wiersz przeczytano 921 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie