...miejskie trotuary

Wiersz rytmicznie poprawnym ale niektóre sformułowania
dla mnie zbyt "barokowe". Jak choćby ten wiatr, który
zagląda stopom w oczy...
Ale może się czepiam.

Pewnie jeszcze gdzieś są, chociaż wypierane coraz
częściej przez współczesne kostki, beton i asfalt.
Coraz rzadziej w każdym razie w moim mieście się je
widzi.

Pozdrawiam pięknie ;-)

"i tylko pusta po nich pozostaje"
wydaje mi się, że tu Ci "k" uciekło, a jeśli nie mam
racji, to niech tak zostaje.
Ja to miejsce czytam tak: =

liczone w sekundach które jako dzieci
z kąpielą w swym pędzie często są wylane

i tylko pustka po nich pozostaje
na tych trotuarach kiedy sen kołysząc

przespacerowałam się nimi wracając do wspomnień.

Ładne te wyprzedzenie "są", nadaje lekkości wierszowi
i czyta się z sensem :-)
Też o dzieciach, no są takie tematy po raz setny i
nieskończony, jak i pamięć chodników, które niejedno
widziały. Pozdrawiam serdecznie i dziękuję (dwie noce
bez snu, może dziś zaraz padnę :-)) Pzdr

Wiersz o miejskiej codzienności, który ukazuje uliczną
rutynę i nietrwałość ludzkiego życia.
(+)

...dziękuję za odwiedziny; spokojnego dnia życzę:))

Przyspacerowałem tu przypominając sobie to archaiczne
już słowo.
Sen nie przychodzi, więc idę dalej :}