Miernota
Przylepiony uśmieszek idioty,
Głowa kiwa się w takt odruchowo.
Tak wyglądać ma postać miernoty,
Która wciąż jest osobą wzorową.
Nie rozmawia, bo tkwi na uboczu,
Sama zdania buduje rozrzutnie.
Choćbyś belkę wyciągnął jej z oczu,
To zaprzeczy, że kłamiesz okrutnie.
Ale żyje pochlebstwem głaskana,
Zapomniała o własnej godności.
Ta została już dawno sprzedana,
Lub oddana strażnikom ciemności.
Tak wyglądać ma postać miernoty,
Słów brakuje opisać jej cechę.
Przylepiony uśmieszek idioty,
Który pluje jak jadem, swym śmiechem…
Komentarze (5)
Ciekawy wiersz.Pozdrawiam
Mówię o kimś kto mieni się mądrzejszym ponad
innych.Więcej nie mogę napisać.
Grandzie? Belkę to mamy we własnym oku, a z cudzego to
chyba wyjmujemy drzazgę? Jak myślisz?
Trafnie opisana cecha charakteru.Nawiasem mówiąc,
sporo takich.
Samokrytyka ...