Mieszkać na wsi
Rozbujały się marzenia,
idą ścieżką nad łąkami,
doszły szybko, aż do lasku,
siadły między gałązkami.
Zakochały się w naturze
w ciszy, jaka jest tu wszędzie,
nie zamienią swego bytu,
bo najlepiej gdzie im będzie?
Wielki Świat ich nie obchodzi,
obok mała rzeczka płynie,
dobrze nam się tu powodzi,
czas spędzamy bardzo mile.
A w niedzielę, tuż o świcie,
dzwonią dzwony przy kościele,
w dużym mieście tęgi hałas,
nawet echo tam nie niesie.
Urzeczone swoją wioską,
pragną w ciszy fantazjować,
łany zboża w blasku rosną,
cudna tutaj jest przyroda.
Słychać piękne brzmienie ptaków,
i serduszka się radują,
gdy zapada ciemna nocka,
księżycowe sny wędrują.
Komentarze (83)
Dziękuję pięknie za komentarz. Miłego wieczorku:)
Tak Bolesławie, dla Ciebie:). Pozdrawiam serdecznie
Olu,czy to dla mnie ,piękny wiersz,pozdrawiam
Ola - nie wiedziałam, że zgłosiłaś... Dziękuję!
Pozdrawiam Dodi. Poczekamy na odpowiedź z
Administracji
Dziękuję zdzicho"):). Nasza:)
Mieszkam na wsi z wyboru, z sentymentu i z miłości do
przyrody.
Przeto Twój wiersz, Olu, bardzo w moim guście! :)
Dziękuję bardzo za wszystkie słowa u mnie...
Pozdrawiam wiosennie. ;)
co zrobic,ale za to niedziela...jak w piosence ,bedzie
dla nas,wszystkiego naj Olu
:):)oj, zdzicho dziękuję. Jutro i pojutrze pracuję:).
Pozdrawiam serdecznie
pozdrowienia dla Oli,czy po pracy nic nie boli?
Miłego dnia Damahiel. Pozdrawiam serdecznie
pozdrawiam
...aby docenić.pozdrwiam
Miłego dnia Magdo. Pozdrawiam
Radośnie i z duża energią.Tak, przyroda wycisza,
nastraja i ładuje akumulatory i każdy do nie
ciągnie.Pozdrawiam.