Mieszkam niedaleko

Proszę daj ostatni całus, dotyk dłoni,
gdyż nie wiem, czy będzie następne spotkanie.
Widzę, że na ustach grymas uśmiech goni,
a już w naszą miłość uwierzyłem prawie.

Błękit smutnych oczu jednakże zniewala,
nie mogę tak odejść nie rzec ani słowa.
Może na początek dam perły uczucia,
nim wypowiem miła, kocham i bądź zdrowa.

Zapamiętaj sobie mieszkam niedaleko,
na przeciw przystanku numer osiemnaście.
Na spotkanie z tobą zawsze będę czekał,
gdy tylko zadzwonisz, że nie możesz zasnąć.

autor

wrobel

Napisany: 2013-05-03 Dodano: 2013-05-03 11:02:19

Ten wiersz przeczytano 1155 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie