Miłość

Kończy się zanim zdąży zacząć się na dobre.

Czuję posmak na końcu języka, jak po najlepszej
potrawie.
Lub jeszcze lepiej:
Jak wygłodniały przechodząc ulicą czuję nagle,
aromaty wyśmienitych potraw, których być może
nigdy nie zasmakuję.

Wygłodniały, zawiedziony...
A jednak idę dalej.
Bo jednak czuję, rozpoznaję ten głód.
Zwie się miłość.

Miłość od pierwszego tchnienia

W dniu gdy zacząłem rozpoznawać jej wpływ,
zadurzyłem się bez pamięci i dozgonnie.
Podążę za nią wszędzie, chodzbym mniał
zadowalać się tylko jej zpachem...

autor

Niewiadomy

Dodano: 2012-06-10 17:17:01

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie