Miłość- jak na złość!

Pamiętam pewną panią
W czarnych rękawicach
W czerwonym płaszczu
O dużych, sinych licach

Z początku- cóż za śmiech!
Z początku- cóż za dobroć!
A później- cóż za mina!
Dlaczego pani mnie przeklina?

Pamiętam pewną panią
Przez nią w czerni się nosiłam
Pamiętam ją dokładnie
Przez nią śmiech swój traciłam

Pamiętam pewną panią
Na imię jej było Miiiii
łość, ah tak jak na złość

autor

MaRyLiN

Napisany: 2007-07-17 Dodano: 2007-07-17 23:38:48

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie