Miłość prawdziwa
dziękuje ci, teraz jest...pięknie
życie smutno mi
czasem
nie martw sie przejdzie
tamtej już nie ma
mnie?...nie żyje
odradzam się, od nowa
żyję, cieszysz się? ja też
jest pięknie
żyję i to się liczy
nauczyłeś mnie kochać
autor
karline
Dodano: 2007-09-23 14:14:20
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
karline....bardzo bogaty w zamyśle wiersz.Zwróć uwagę
na literówki(popraw):)podobają mi się obustronne
zwroty w formie dialogu.Piękne odrodzenie w duszy i w
pisowni jak widzę:) pozdrawiam
SUPER ten wewnętrzny dialog...kiedy wychodzi się
wreszcie na prostą!