Miłość silniejsza niż śmierć

Miłuj nieprzyjaciół swoich-nawet gdy to boli.
A i siebie nie stawiaj w świetle aureoli!
Bo droga do miłości tkwi właśnie w pokorze,
Wyzbądź się pychy, zazdrości to i Bóg dopomoże.

Człowiek jest pyłkiem maleńkim na pustyni życia,
Kto głodny pokus wielkich i żądz bez pokrycia-
Pragnący świat zawojować wyłącznie dla siebie
Nie może owocować drugiemu w potrzebie!

Miłość uczy pokory, dawania-zaś branie
Przenigdy nie powinno być na pierwszym planie!
Gdy stan taki osiągniesz, śmierć możesz pokonać…
Miłość czysta, przejrzysta, jest niezwyciężona!!

I gdyby nie zachłanność prezesów z „HALEMBY”,
Co pewnie nigdy pyłem nie zbrudzili „gęby”…
Co dla jakichś tam maszyn na śmierć ludzi zesłali!
Dziś, by ludzie na Śląsku na głos nie płakali!

Czy przebaczą sieroty, IM, za zabranych ojców…
Rodziny, wdowy, matki…!– a CI, przejrzą w końcu…
Że zachłanność jest zdradna niczym rwąca rzeka,
Że czas już uszanować drugiego człowieka!!!

autor

rubin

Napisany: 2006-11-23 Dodano: 2006-11-23 17:23:34

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie