Miłość wędrowca

For U... Whatever...

Niewiele już pamiętam z tamtych dni
złowrogie cienie
Twoje oczy
i dłoń z dłonią złączone
w ostatnim uścisku
pewnej nocy

Choć trwało lat kilka
to wciąż zbyt krótko
ciągle za mało
pocałunków...

Nie umiem zapomnieć, że byłeś
oboje czuliśmy strach
do dziś żałuję
straciliśmy wszystko...
dłonie, oczy
i dawny blask

Nic nie przynosi ukojenia.
nic nie tuli nas do snu
wmanewrowani przez życie w samotność
tułamy się bez siebie

proszę...
wróć...

-A wiesz jak jest metro w Stanach? -No nie wiem, underground? -Subway.

autor

marlove_18

Napisany: 2015-04-30 Dodano: 2015-04-30 22:26:29

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie