Młodość

Stoję przed wpółotwartą bramą
Prowadzącą do tego co zamknięte
Za siódmą górą zachwytu
Rzeką toczącą się codziennością jak
Zgorzel wschodów i zachodów nocy
Lasami pachnącymi niepoznanym
Zapachem liści kołyszących się
Na szepcie ciekawości

Zamknięta jest pustka i śmierć
Marzenia w trumnie wiercone kornikiem starości
Trzeszczą pośród kadrów minionego
Wspomnieniem nazywa się przeszłość
Przyszłość jak Mona Lisa
Tajemniczo uśmiechnięta teraźniejszość
To wszystko wieczność

Oglądam się ziemia
Obsuwa się spod stóp
Idę wyzwalać pragnienia
Z różowych obłoków
Zmieniać drogi
Planet i słońc
Jednym uderzeniem
Jestem
Tam jest tutaj
Moje miejsce tam gdzie zatrzęsienie chwil

Roztrzaskane wrota ze lśniącą inskrypcją
Wy którzy tu wchodzicie
Porzućcie wszelką nadzieję
Zostawiam za sobą

autor

Nemo

Napisany: 2007-03-09 Dodano: 2007-03-10 14:22:03

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie