Moc truchleje

... I tylko cierpki smak opłatka...

Bardzo dziękuję :)
Jutro do Was zajrzę.

Ciekawy przekaz. Trudno sobie wyobrazić "cierpki smak
opłatka", ale może takim się staje przy pozorach
życzliwości (jak napisała Krystyna).
Miłego wieczoru:)

Świetny, trafny.
Pozdrawiam serdecznie :)

krótko i w sedno.
Pozdrawiam.

Chwieje się wiarą w człowieka...miniaturka w
sedno...pozdrawiam.

Twoja szuflada skrywa perełki...

Znakomita miniatura!

Głęboka. Gorzka, aż do bólu...
odziera świat z iluzji.
Pokazuje drugą stronę medalu.
Skłania do refleksji nad sensem świąt, gdzie symbole
często zamazują prawdę. Życiowa. Bardzo przemyślana.

Porusza czytelnika i zrywa z hipokryzją radosnych
świąt.
Trzeba bardzo "pracować na ten coroczny smak opłatka"
inaczej brniemy w zakłamanie...

Odnajduję też w wierszu drugą głębię... ten opłatek w
czasie wojen i niepokojów społecznych przynosi
zwątpienie w ludzkość. Cierpki smak cierpienia innych.


Brawa dla Ciebie za głębię tej miniatury!

Serdecznie pozdrawiam

Ciekawy przekaz w paru słowach.
Pozdrawiam serdecznie

Prawda w miniaturze, Pozdrawiam

Śliczna miniaturka Zosiu.

Dziękuję, Wam, za komentarze i wszystkie poczytania.
Miłej niedzieli :)

AAnanke, z przyjemnością :)

Boli udawana życzliwość od święta. Czule pozdrawiam:)

Dziękuję za odwiedzenie moich dawnych zawierszeń.
:))

Tak, nieraz miast życzeń dostajemy słowo, wiadomość,
lub ich brak, by zwątpić.
Zwyczajna, a jakże wymowna miniaturka.
Dobrej niedzieli, Zosiak.

Serdeczności niedzielne z lekkim opóźnieniem
dopisuję.