Mój las
W pulsującym rytmie lasu
nikt nie mierzy biegu czasu.
Godziny zastępują chwile
-chwile-tak lekkie jak motyle.
Duchy lasu jak źródełko,
przystępują gładko, miekko,
z lekkim szumem się skradają,
w swoje progi zapraszają.
Serce lasu zdrowiem bije.
Dzięki niemu las ten żyje!
A nadają mu rytm życia
drzewa, wolność i żywica...
autor
Gusia9415e
Dodano: 2008-02-09 21:16:09
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.