Mój świecie V
https://www.youtube.com/watch?v=GZIxStgiPuU
Ty mnie wiatrem chłodzisz,
gdy gorączka w głowie.
W uszy gwiżdżesz gamy,
by wygłuszyć dramy.
Wsnuwają się znikąd,
a za nimi licho.
Słucham - chcesz, bym cicho…
Czemu każesz milknąć?!
Studzisz mnie, hamujesz
puls, gdy wre, gotuje!
Świecie mój! Dlaczego
znieczulasz dłoń śniegiem?
Stopić nie pozwalasz,
aby spłynął z żalem.
chyba ostatni z cyklu
autor
grusz-ela
Dodano: 2016-10-26 08:23:45
Ten wiersz przeczytano 1492 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
Milyenka... :)
Piękny wiersz, pełen tęsknoty i melancholii.
Serdecznie pozdrawiam.
Elu, robię, co mogę, ale jest niefajnie.
Jestem słaba jak zgoniona sarna.
A chciałam wpisać komentarz Tobie i Andreasowi.
Dzisiaj nie dam rady.
Mózg nie pracuje.
Elu, musi być szósty... wytłumaczyłaś mi te nasze
szóstki, dlatego musi być Twój wiersz, żeby nas było
więcej, szóstek.
Napisałaś wszystko tak, że cofnęłam się o lata, żeby
przeżyć.
Andreas też mnie rozmiękczył.
W podłej środzie Twój świat i Poziomka Andrzeja - są
skrzydłami, które podnoszą.
Pięknie!
To nie może być ostatni. Jeszcze dwa :) by się
przydały :)
Pozdrawiam :)
Bardzo Wam dziękuję za opinie, regfleksje, za
zatrzymanie się :)
Mariusz, no przecież wiem :)
i wszystko kończy się wielką tęsknotą i maleńkim
żalem...
ładnie :-)
A może będzie jeszcze?
Studzisz mnie, hamujesz
puls, gdy wre, gotuje!
Świecie mój! Dlaczego ...
bądź silniejsza od świata .. wyzwalaj energię na
przekór wszystkiemu ..
To nawiązanie do pięciu światów
(oczywiście, w sumie jednego) ;-))
Melancholijnie, ładnie. Lubię :)
zaprosiłaś nas do swojego świata
a myśl wznosi się i ulata
Pozdrawiam serdecznie:))
:) Miło mi, Stello :)
Ech, GruszElka, ech, jak ja lubie do Ciebie, poczytac
:)
Takie życie Halinko.
Pozdrawiam :)
Nasz charakter, nasz sposób na życie w kawałku
własnego świata...nie wszystkim on leży na
sercu...takie życie...pozdrawiam serdecznie