Mój świecie II
Przytul, świecie, rankiem,
w mgły wtul delikatnie,
w wątły zwiastun słońca.
Kołysz w nim bez końca.
Niech mi będzie ciepło,
kiedy chmurzy niebo,
niech moll’owe dźwięki
rozsnują piosenki
pełne sentymentu
tętniącego w sercu.
Ja, gorące skronie
przed tobą pokłonię.
Mój świecie intymny,
chroń, gdy zadrżę z zimna.
autor
grusz-ela
Dodano: 2016-10-23 11:00:04
Ten wiersz przeczytano 2000 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (76)
Alinko, właśnie słucham :) Ech, piękne nutki...
Zapraszam do moich śwwiatów - rzucam je w eter, niech
płyną :)
Herbatkę piję - czarną, klasyczną :) Czyli razem
popijamy :)
Elu, skradam się Twoim światem, wpadam w pajęczynę,
która lekarstwem, ale...
wracam, oddalam się, bo Twój - nie mój. Ale tak tu
dziś, że ech...
Wiesz, jednak z nadzieją, chociaż nadziejom nie ufam,
że przez wszystkie światy...
Zrobiłam herbatę i słucham... przyniosłam też Tobie.
Link zostawiłam Ewie.
Jak cicha,miła modlitewka.Ładnie.
Pozdro Ela.
no i można tak wciąż, aż do szczęścia, czego życzę Elu
:)
grusz-ela niech się w twoim świecie dzieje co chce,
nawet z tym wierszem ale tobie nie może być źle :)
życzę z całego serducha:)
karacie - nie inaczej :)
Dzięki za czytanie :)
Trzeba swe miejsce znaleźć w wielkim świecie,
choć ten swój mały, tez warto mieć przecież!
Pozdrawiam!
Broniu, Małgosiu, bardzo Wam dziękuję za czytania.
Pięknej niedzieli :)
Wszędzie dobrze najlepiej w swoim wnętrzu.
Pozdrawiam Elu:)
Pięknie Eluniu. Piękna ostatnia zwrotka. Pozdrawiam
serdecznie.
Dziękuję, Madziu. Dobrego pogodnego dnia :)
Mamy ten swój świat, uciekamy do niego wiele razy.Z
przyjemnością Eluś.
Aniu, miło mi. Dziękuję :)
Pięknie Eluś, szczególnie ostatnia strofa :)
:)