Moja Burza...

Burze nawet najgorsze w końcu mijają.... a ta pięknie
opisana....

Mimo wszystko brzmi optymistycznie, że po burzy zawsze
świeci słonko. Walcz o swoje szczęście choćby z
chmurkami. Przepędź, rozgoń, bo warto się śmiać i
kochać.Pozdrawiam. Fajniutki wiersz. Bardzo. I taki
mądry.

Jestem pod wrażeniem, bo... bosej Cię jeszcze nie
widziałam:))) ale ślicznie napisałaś o swych duchowych
nastrojach...
I wiesz... wierzę, że dotkniesz słońca-od marzeń się
wszystko zaczyna(!)

taka można powiedzieć "burza w szklance wody";)...ale
jak każda minie i ta...:)

ciekawie napisane.....pamiętaj...po burzy...słonko
wschodzi na drodze życia.....tego życzę,,,,,

tęcza po burzy normalne zjawisko, tak się przemiennie
układa wszystko w życiu jak w przyrodzie.

'Może jutro zaświeci nam słońce, chociaż dzisiaj jest
mglisty dzień..' : )

Wiersz bardzo mi sie podoba. Widać ze masz trochę
nadzieji ale jesteś dalej zrezygnowana.. nie wiesz czy
wierzyć czy nie... czasem nawet w deszczu świeci
słonce:] pozdrawiam

Znakomity, adekwatny do dzisiejszej aury wiersz!
Malowniczo wygląda ta bosa, mokra żaba - optymistka,
bez kaloszy i parasola, ale pewna, że przyszłość jawi
się jej tęczowa i słoneczna. Jestem zachwycona
pomysłem i poczuciem humoru!

Jeśli po burzy jest tęcza ,a Ty ją dostrzegasz ,nie
jest źle ,tylko życzę ,żeby udało Ci się
wdrapać..Pozdrawiam