Moja Kraina

Mijają dni w rozpędzie.
Na pustej karcie papieru maluję moje życie.
Kraina moich porażek i chwil radości.
W krzywym zwierciadle widać ,,gotowe".
Zeschła róża tuła się w kącie.
To te uczucia, których nikt nie odczyta, nie rozszyfruje.
Płynie rzeka słodka łza czy miód?
Lecz jest i deszcz, kwaśny jak krople wyciśniętej cytryny.
Tu jest tylko róża, która raz kwitnie.
Ostre końce rani tych, co chcą ją skrzywdzić.
-Nie wolno się do niej zbliżyć.
Jest pękna na jej krwistych płatkach widnieją krople rosy- nie da się ich strącić.
Róża rośnie mimi, iż uschła.
Kraina przypisana na samotność jednej róży-
Wciąż malują się brakujące kształty.

autor

Sfeshqś

Dodano: 2007-03-20 13:05:20

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie