moja - Twoja - Piosnka
Do kraju mego, pierwszego... oddechu
w cykl przemijania pchniętego
bezwiednie,
bez kajdan strachu.
Tęskno mi, Panie...
Do kraju mego - pejzażu wzniosłego,
gdzie nad górami słońce kroczy dzielnie
w rytm tchu ludzkiego.
Tęskno mi, Panie...
Do kraju mego, swojskiego... języka
przez mych rodziców danego w spuściźnie,
która zanika.
Tęskno mi, Panie...
Do dróg samotnych ukrytych w nieznanym:
dotyku trawy, upadku na bagnie
w rzece żegnanym.
Tęskno mi, Panie...
Tęskno mi jeszcze do oczu błękitnych
(które codziennie szeptały wyznanie)
w żalu zastygłych.
Tęskno mi, Panie...
Do mych przyjaciół i tańców w deszczu.
Drogi do przodu... na życia wezwanie
danym obliczu.
Tęskno mi, Panie...
wiersz inspirowany twórczością Norwida
Kroplasmaku
Komentarze (6)
Jeśli tęsknisz, wróć ! :-) Ale faktycznie, czuć tu u
Ciebie nastrój tęsknoty, tęsknoty, tórej nie sposób
zagłuszyć.
Nostalgia w sercu,nostalgia w wierszupięknie wyrażona
.Pozdrawiam ciepło.
Tęsknota ... to bardzo płodne uczucie.
Piękny wiersz. Bardzo mi się podoba (chociaż nie lubię
zwrotów mego- twego ).
Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba mi się ten wiersz (parafraza utworu Norwida),
ze względu na odczuwalnie wyrażoną tęsknotę.
Pozdrawiam.
Oj teskno,teskno.Pieknie napisalas.Pozdrawiam
cieplutko:)
jak pięknie -nostalgicznie -wielka tęsknota w każdym
wersie -pozdrawiam ciepło :);)