istota nieznanego

w rozedrgany poranek
sterczałam
pośród samotnych ulic
muskana
surowymi spojrzeniami betonowych warowni
rozczochranych drzew i zmarzniętych gołębi

wtedy po raz pierwszy poczułam rozgniewane uderzenie jesieni
która powitała mnie nieznanym dotąd obrazem dworca

na peronie życia
czekałeś
we mgle codzienności
utkany
grubymi nićmi wspomnień i kawałkami nadziei
na kołowrotku zdarzeń napędzanych czasem

pączkujące wątpliwości zdały się opasać odruchy istnienia
które uchodziły z ciała z każdym szybszym uderzeniem serca

za granicą wiedzy
złączeni
surowym uściskiem poznania
odkryliśmy
nieznaną istotę - wizerunek z ziaren myśli
pozostawionych na pustyni wspólnych oddechów

by w drodze do przyszłości móc razem spoglądać
na nieustannie zmienny obraz malowany czasem

autor

Kroplasmaku

Dodano: 2012-08-05 13:03:24

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie