Moje A.D.H.D.

Tekst poprawiony i bez wulgaryzmów.

Ruszam do ataku i z rymotwórczego szlaku
Nie schodzę, bo gdy rymy płodzę to jak na biwaku
Czuję się, nie jest źle, po prostu klimat wymiata
I koło nosa lata, że choć mam już swoje lata
To świata nie widzę bez rymów i takiej muzyki
Która do psychiki się wdziera i atakuje głośniki
Wszystkie w moim domu, 25 lat w tym już tkwię
Mając nadzieję, że każdy z Was jeszcze mnie
Tutaj skuma, zaakceptuje moje zainteresowanie
Moje pozytywne ześwirowanie, które nigdy się nie stanie
Groźne dla nikogo, bo świr ze mnie pokojowy
A agresja nigdy nie przychodzi mi do głowy

Krzysiek to ja – pozytywne A.D.H.D.
Za które można nienawidzić mnie lub lubić mnie

A.D.H.D. rocznik 77, którego jestem pewien
Lecz co we mnie drzemie, tego nikt nie wie
Z was, bo przez cały czas we mnie coś tkwi
Zagadka, jestem jak poezja lecz niestety ci
Którzy mnie nie znają lub poznać nie zamierzają
Błędnie mnie oceniają czym bardzo wkurzają
Nie mają pojęcia na mój temat, a udają mądrych
Przez co tragikomiczne są ich te wszystkie poglądy
Jakieś osądy, lecz wielbłądy i karawana idą dalej
A Ty nie szalej – usiądź ze mną i weź nam nalej
Po jakimś browarze, a nasze twarze nabiorą koloru
Pokój, spokój, nerwy zablokuj, żeby żadnego horroru
Nie było, by piło się piwo w dobrej atmosferze
Gdyż to ja dzisiaj jestem kapitanem i stoję przy sterze
Szczerze, to nie wierzę w żadne tam wyższe siły
Lecz zawsze dla wszystkich staram się być miły

Krzysiek to ja – pozytywne A.D.H.D.
Za które można nienawidzić mnie lub lubić mnie

19.12.77 to cyfry, o których już wiecie
Data mojego pojawienia się na tym cudownym świecie
Dokładnie Poznań, lecz każdy z Was to już kmini
Więc jadę dalej, gdyż przeniosłem się do Gdyni
W roku 81-szym i tam też spędziłem dzieciństwo
Było odjazdowo oczywiście, słodkie lenistwo
To tutaj było życie, latanie po dzielnicy
Poznawanie Kamiennej i niejednej ulicy
Szkoła podstawowa, kumple, a z nimi podchody
A po szkole do Kwaśniaka chodziło się na lody
Było się młodym, ale czasy lecą, wszystko się zmienia
Bardziej się tamte beztroskie czasy docenia
Gdyż teraz wpienia człowieka już nawet deszcz latem
Ach jak było czadowo kiedy było się małolatem

Krzysiek to ja – pozytywne A.D.H.D.
Za które można nienawidzić mnie lub lubić mnie

I to już jest ostatnia zwrotka, nadszedł koniec
Gdyż nie chciałbym aby mój tekst jak zaskroniec
Ciągnął się w nieskończoność, daję Wam spokój
Lecz jeśli chcesz tylko, to mnie zablokuj
Gdy mój styl rymowania ciebie trochę nudzi
Choć teksty moje to metoda wyjścia do ludzi
Może Wam się to nudzi, ale mi wcale
Ponieważ zapodając rymem czuję się doskonale
Walę krytykę, mam w nosie ją w każdym razie
A wam już teraz mówię na razie

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2017-07-30 Dodano: 2017-07-30 07:25:42

Ten wiersz przeczytano 586 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie