Moje bliźniaczki

Dużo mi radości te dzieciątka dają,
gdy wstają na nóżki chodzić zaczynają
i błagalnym wzrokiem oczkami swoimi,
tak bardzo mnie proszą, by pochodzić z nimi.

W swych malutkich rączkach palce mi ściskają,
czując bezpieczeństwo kroczku przyśpieszają,
a potem zmęczone szybko zasypiają
i na kołysanki prababci czekają.

W jakim wielkim szczęściu bije serce błogie,
że mogę dotykać me prawnusie drogie.
Lubię też je pieścić do serca przytulać,
marzę je uściskać i do snu ululać.

Dziś moje prawnusie pięć lat doczekały
w swym króciutkim życiu dużo dokonały.
Oglądają bajki, książki przeglądają,
i na instrumentach swoje pieśni grają.

Lecz kiedy prababcia do pokoju wkroczy,
maleństwa choć spały otwierają oczy
i szeroko rączki obie rozkładają,
jak motyle skrzydła gdy na kwiat siadają.

A ja najszczęśliwsza omal że nie płaczę,
gdy drogie maleństwa znowu dziś zobaczę
i będę je pieścić do serca przytulać,
gdy będą zmęczone do snu je ululać.

Życzę dla nich zdrowia, niech szczęście zagląda,
bo mama i tata dobrze ich dogląda,
a nasza rodzina szczęściem obsypana
w malutkich bliźniaczkach bardzo zakochana.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2017-01-26 Dodano: 2017-01-26 14:54:11

Ten wiersz przeczytano 4476 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie Okazje Dzień Babci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie