Jesienna przygoda
Odchodzi z jesiennym słońcem krótka
przygoda
i tylko czasem pozostaje gdzieś w dal
zapatrzenie
zastanowienie przychodzi czy czasu nie
szkoda
wszystko co pozostanie w myślach
wspomnienie
Pożółkłe liście dywanem chodniki już
zasypały
chciałym wreszcie zwyciężyć na polu
miłości
pragnę się wznieść tam gdzie świat
doskonały
smutek pozostaje i troche o szczęście
zazdrości
czasem ochotę mam schować się i ukryć
głęboko
czasem chciałbym wykrzyczeć to co tak
boli
popłynąć gdzieś z czasem życia rzeką
szeroką
wszystko i wszystkich wokoło może bym
zadowolił
i tylko chwilami poddać się mam już mam
ochotę
może jednak starczy sił by walczyć z losem
dalej
powiedzieć dosyć uciec gdzieś w najdalszą
tęsknotę
może dziś się odnajdę wśród życia
jesiennych alej
jaro 37
Komentarze (18)
Może jednak ją, nie "się" i niekoniecznie tęsknotę..?
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj. Nie da się wszystkich zadowolić, troszkę o
sobie myśleć i ...poswawolić. Tak mnie natchnął Twój
piękny wiersz, pozdrawiam cieplutko-:)
Dawno Cię nie czytałam Jarku! z wielką przyjemnością
dotarłam wreszcie! Pozdrawiam serdecznie:)
pięknie, klimatycznie..zadumałam się... Pozdrawiam :)
Dobrze iść wybraną przez siebie drogą i odnależć to co
sie kiedyś zgubiło
pozdrawiam:)
[piekny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Przychodzą chwile zwątpienia,
gdy trudno ruszyć do przodu,
lecz niech to wiary nie zmienia,
że życie warte zachodu!
Pozdrawiam!
Piękny wiersz. Dobrze jest iść przed siebie i odnaleźć
się.
Zapomnieć o smutku i uśmiechnąć się.Bardzo mi się
podoba.
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo ładny wiersz, z czasem chyba każdy chciałby się
gdzieś schować, pozdrawiam cieplutko
Do korekty, którą zrobiła Ola dodam jeszcze jedno
"mam" z pierwszego wersu ostatniej strofy - chyba
niepotrzebne.
Peelowi życzę odnalezienia siebie. Pozdrawiam :)
i smutek i radość czlowieka rozpiera jesiennie by
tylko
pogoda dopisała i radość dała w:)
Ladnie, jaro, klimatycznie:)
Pozdrawiam.
Melancholijny ale uroczy! Pozdrawiam :))
Tak jesiennie
nostalgicznie
w tle wirują
żółte liście
pozdrawiam:)
żegnaj smutku, kasztan w dłoń
liść niesiony wiatrem,
z uśmiechem go goń
Pozdrawiam serdecznie