Moje słowa
Jak piszę tak piszę, każdego dnia kartki me
pełne są wierszy
Spoglądam za siebie, wertuję je-który tu
był pierwszy
Słowa na kartkach zapisane, zawsze jest na
nich dopisek -dedykuję
W ten miły sposób , sam sobie i komuś
dziękuję
Wszystkie przedmioty wokół – kwiaty,
przed oczyma skaczą bezładnie
Czekają , bym wziął je w dłoń , przytulił
ułożył w wierszu składnie
Mam z nimi do spełnienia- me pragnienia-
zapisać kartki pełne wierszy
Jakie są, takie będą , pisząc je, czytam je
jako pierwszy
Wtedy poprawiam słówka, słóweczka, otwieram
wspomnienia
Bo na karteluszkach muszą zostać słowa nie
zapomnienia
Wracam do mych słówek wiele, wiele razy
i zawsze, zawsze znajduję i poprawiam
skazy
A gdy już stwierdzę że moim słowom w niczym
nie uchybiłem
Warto by było usiądź na kuflem z piwem
Nie czynie tego w żaden sposób , by nie
urągać pięknu
Gdy słowa złożone w wiersz są piękne,
otwieram okno, pokazuje je światu
W sercu , w sumieniu chowam piękne chwile
byłe-dziś, są wspomnienia
Pozostaną przy mnie , zawsze, nie odejdą w
kąt zapomnienia
Będę je pieścił , całował, do serca
otwartego przytulał i chował
Bo to jest moje, są własne, najpiękniejsze
, Boże uchowaj.
Piękne słowa rodzą się w sercu
Komentarze (3)
witaj, trzymaj, tul, nie chowaj bo to są Twoje
najpiękniejsze słowa. W ty m co piszesz serce
otwierasz. pozdrawiam piękni.
Wiersz to strumień myśli żywej Wiersz rymowany
prowadzone wersy szeroką ławą Widzę w komentarzach,że
zdolność do rymu wrodzona a więc są warunki do
kondensacji myśli, bo treść ciekawa dzieje się Bardzo
ładny szczery przekaz Pozdrawiam i powodzenia w
twórczości bo samokrytyka w wierszu:)
"Do serca otwartego"?! To raczej zadanie dla
chirurgów.... Pozdrawiam! L.