Moje szczęście...
Los dał nam siebie byśmy szczęśliwi mogli
być...
Dłoń o którą prosiłem wystawiłas mi...
Przyjełem ją bez wahania bo Kocham
Cię...
Dość płaczu i smutku w samotności...
Teraz żyjemy w MIłości jedności...
Tylko z Tobą chce już być...
Do końca razem żyć...
autor
BartłomiejM.
Dodano: 2008-02-07 22:30:02
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
błąd ortograficzny..."wahania" sie pisze, popraw to
nim ona przeczyta, bo sie odkocha.
Piękny wiersz, szczery, prawdziwy i ... szczęśliwy.
Chciałabym tak pisać, tak szczęśliwie. Plus .